İlgisizliğin üstesinden nasıl gelinir ve antrenman motivasyonunuz nasıl yeniden kazanılır
İlgisizliğin üstesinden nasıl gelinir ve antrenman motivasyonunuz nasıl yeniden kazanılır
Yoga veya kısa egzersizler gibi nazik teknikler, kendinizi zorlamadan veya günlük performansınızın kötü olması nedeniyle hayal kırıklığına uğramadan hareketle yeniden bağlantı kurmanızı sağlar.
Kişinin antrenman yapmak istememesinin nedenleri genellikle kişisel, sosyal ve fizyolojik boyutları bir araya getiren çoklu ve karmaşıktır.
Fiziksel aktivite uzmanları, en büyük engellerden birinin, başlangıçta çok zorlayıcı hedefler belirlemek olduğu konusunda hemfikir; bu, motivasyonu düşürebilir ve hayal kırıklığına uğratabilir.
Kişisel antrenör ve Strength Log'un kurucusu Daniel Richter, CNET'e yaptığı açıklamada , " zihinlerimiz vücudumuzdan önce frene basmak ister " ifadesini kullanarak, başlangıçta çok küçük hedefler koymanızı öneriyor ; örneğin, sadece beş dakika egzersiz yapmak veya sadece üç şınav çekmek gibi; böylece hareketi bırakmanız neredeyse imkansız hale geliyor.
Bu strateji sadece hareketin önünü açmakla kalmıyor, aynı zamanda anında ödül olmaksızın anında çaba gerektiren aktivitelerden kaçınma eğilimini de ortadan kaldırıyor.
Sosyal çevre ve modern yaşam tarzı alışkanlıkları önemli bir etkiye sahiptir. Harvard Üniversitesi'nden Profesör Daniel E. Lieberman , Harvard Health ile yaptığı bir röportajda , insanın fiziksel efordan kaçınma içgüdüsünün evrimle bağlantılı olduğunu açıkladı: Sanayi Devrimi'nden önce insanlar tercihten değil, zorunluluktan dolayı egzersiz yapıyorlardı.
Lieberman, Harvard Health ile yaptığı bir röportajda, tıbbi tavsiyelerin genellikle egzersizi çekici olmayan bir zorunluluk olarak kategorize ettiğini ve bunu balık yağı alma önerisine benzettiğini söylüyor: Egzersizin sizin için iyi olduğu biliniyor, ancak keyif vermemesi ve anında ödül vermemesi, tavsiyenin etkisini kaybetmesine neden olabilir.
Egzersiz algılarını etkileyen sadece sosyal baskı veya tıbbi mesajlar değildir. Kültürel faktörler de önemli bir rol oynar.
Harvard Tıp Fakültesi'nde fiziksel tıp yardımcı doçenti olan Beth Frates, Harvard Health'e verdiği röportajda, birçok insanın fiziksel aktiviteyi yalnızca spor salonları, özel kıyafetler, pahalı ekipmanlar veya kendilerini rahat hissetmedikleri ortamlara ait olma düşüncesiyle ilişkilendirdiğini belirtiyor.
Bu nedenle hem Frates hem de Lieberman, egzersiz tanımının , geleneksel olarak antrenman olarak tanımlanmasa bile, dans etmek, arkadaşlarla futbol oynamak veya sadece başkalarıyla yürümek gibi kalp atış hızını artıran aktiviteleri de kapsayacak şekilde genişletilmesini öneriyor.
