100 yıllık bir öngörü gerçekleşti Uzaydan enerji akıyor ama çıkarılamıyor

Bilim insanları, bu enerjinin "çok" olmasına rağmen durumu değiştiremeyeceğini açıklıyor.
Yüz yıl önce yapılan tahminlere göre, gezegenimizin üzerinde uzaydan gelen enerji parçacıkları içeren bir bölge var . Ancak bugün bu enerji potansiyelinin kullanılmasının imkansız olduğu anlaşılıyor - basitçe "madencilik" yapılamaz, diye yazıyor Econews .

Dünya çevresindeki Van Allen radyasyon kuşakları
1958'de James Van Allen, Dünya'nın yüksek enerjili parçacıklarla çevrili olduğunu keşfetti. Bir Geiger sayacı kullanarak, Dünya'ya en yakın kuşağın protonlarla, en dıştakinin ise elektronlarla dolu olduğunu kaydetti.

O tarihten bu yana Dünya'nın "Van Allen radyasyon kuşakları" adı verilen, yüksek enerjili yüklü parçacıklarla dolu alanlarla çevrili olduğu anlaşıldı.
Daha ileri çalışmalar, bu parçacıkların yarım küreler arasındaki manyetik alan çizgileri boyunca eş zamanlı olarak hareket ettiğini, sözde "ayna noktaları"nda yansıdığını ve uzunlamasına sürüklendiğini göstermiştir. Ancak, Dünya etrafındaki bu görünmez halkalar yarardan çok zarar verebilir: jeomanyetik fırtınalar sırasında gezegenin manyetik alanını zayıflatırlar.

Bu enerji potansiyelinin bir enerji kaynağı olarak değerlendirilmemesi gerekir.
Van Allen tarafından keşfedilen dış ve iç radyasyon kuşaklarını gözlemlerken, davranışlarının ne kadar öngörülemez olduğu açıkça ortaya çıkıyor. Manyetik fırtınalar ve Güneş'in aktif evreleri sırasında bileşimleri ve yapıları değişiyor. Dış kuşak özellikle kararsızdır, bu da onu son derece güvenilmez bir enerji kaynağı yapar.
Dünyadan ne kadar yükseğe çıkarsanız, o kadar fazla parçacık "toplayabilirsiniz" - bunlar orada birkaç yıl boyunca hapsolur. Ancak, yaklaşık 8.000 kilometre yükseklikte bulunan bu kaynağın bilinmesine rağmen, insanlık henüz bunu pratikte kullanamamıştır.

Bunun başlıca nedeni Dünya'nın manyetik alanının simetrik olmamasıdır. Bu, parçacıkların nüfuz etmesini etkiler ve enerji üretimi için istikrarlı koşullar yaratmayı imkansız hale getirir. Günümüzde bilim, kozmik enerjinin incelenmeye değer ilginç bir fenomen olduğunu ancak insanlar için gerçek bir enerji kaynağı olmadığını kabul etmektedir.

Bu enerjinin elde edilmesi neden imkânsızdır?
Birincisi, radyasyon kuşağının en aktif kısımlarında bile, bu enerjinin gücü metrekare başına sadece yaklaşık 160 miliwatt'tır. Bu son derece azdır - Güneş bile yüzlerce kat daha fazlasını verir.

İkinci olarak, megaelektronvolt aralığındaki yüklü parçacıkların yakalanması ve yararlı enerjiye dönüştürülmesi son derece zordur. Böyle bir görevi uygulamada teknik ve mühendislik zorlukları muazzamdır.

Üçüncüsü, enerji kuşağı insanlara ve teknolojiye doğrudan bir tehdit oluşturuyor. Bu bölgede uzun süreli bulunmak güneş panellerine zarar veriyor, sensörlerin bozulmasına ve astronotların tehlikeli radyasyona maruz kalmasına yol açıyor. Risk, bu enerjiyi kullanma girişimlerini haklı çıkarmak için çok büyük.

Yorumlar